Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης –όπου πληροφορίες, γνώσεις, ιδέες και γενικά τα πνευματικά αγαθά κυκλοφορούν με απίστευτη ταχύτητα και προσεγγίζουν εκατομμύρια λήπτες ταυτόχρονα– η σημασία του πολιτισμού ως κορυφαίας άϋλης αξίας αγαθού γίνεται αυτονόητη αν συντρέχουν αντικειμενικοί λόγοι. Αποτελεί, όμως, και σημαντική ψυχολογική ανάγκη στις αναπτυγμένες κοινωνίες, στις οποίες εκκολάπτονται νέες μορφές βίας.
Υπό αυτή την έννοια, στην εποχή μας, ο απίστευτος πλούτος του ελληνικού πολιτισμού θα μπορούσε σε πολλά επίπεδα να αποτελέσει μέσο αποκατάστασης της αλληλεγγύης, συμβάλλοντας στην ανατροπή της ηγεμονίας του ποσοτικού προς όφελος της ποιότητας της ζωής. Συνεπώς, το ερώτημα είναι…
