Συχνές ερωτήσεις
Μας έχουν ήδη τεθεί πολλές ερωτήσεις. Και εδώ βρίσκονται κατηγοριοποιημένες οι απαντήσεις μας.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχει απάντηση στην ερώτησή σας απλά στείλτε μας ένα email στην ηλεκτρονική διεύθυνση: info@orthoslogos.news
Γιατί η ονομασία ‘Ορθός Λόγος’;
Ζούμε σε μια εποχή όπου η ανάγκη να επιμείνουμε στην καλύτερη λογική σκέψη, συζήτηση και επιχειρηματολογία, ισορρόπηση συναισθημάτων-παρορμήσεων, κατανόηση και συνεργασία, βρίσκεται στο υψηλότερο επίπεδο όλων των εποχών.
Η Λογική αποτελεί, όπως για το ατομικό έτσι και για το συλλογικό καλό, το ζητούμενο μέσα στον διαρκώς αναπτυσσόμενο ‘παραλογισμό’ των ημερών μας στην Ελληνική (και όχι μόνο) κοινωνία…
Και αυτό ακριβώς το ζητούμενο, αυτή την ανάγκη πρώτα απ’ όλα για ‘Λογική’, θέλουμε να προβάλουμε και να επισημάνουμε με το όνομα που επιλέξαμε…
Ο Λόγος δεσπόζει αποτελόντας το σπουδαιότερο στοιχείο από το οποίο εκκινούν όλα τα άλλα («εν αρχή ην ο Λόγος») και υποδηλώνει ταυτόχρονα πολλά νοήματα. Λόγος, ως δυνατότητα του ανθρώπου να μιλάει και να διατυπώνει τη σκέψη του. Ως σύστημα έκφρασης και επικοινωνίας – ομιλία, γλώσσα – μεταξύ των ανθρώπων που τον διακρίνει από τα ζώα συντελώντας στην εξέλιξη του. Ως αιτία –λογική– η αιτία της πρωτοβουλίας μας…!
Το ‘Ορθός’ πάνω από το ‘Λόγος’ υποδηλώνει σαφώς την Λογική ή καλύτερα την αναζήτηση αυτής… Την Λογική ικανότητα του ανθρώπου να σκέφτεται χρησιμοποιώντας το μυαλό, τις αισθήσεις, και την αντίληψή του, ‘συλλαμβάνοντας’ στο νοητικό του πεδίο και αποτυπώνοντας έννοιες, λέξεις και εικόνες.
Αναζήτηση Λόγου ορθού, σωστού, βασισμένου στην Λογική. Στην λογική ως επιστήμη του ορθού λόγου, ως νόημα (υπό την σημασία της Λογικής ομιλίας) μιας λογικής ακολουθίας. Ως κριτική, ορθολογική σκέψη που στέκεται απέναντι από ιδεολογίες, και κοσμοθεωρίες αντιπαλεύοντας κάθε δογματισμό, κάθε φανατισμό, κάθε ιδεοληψία.
Ο ‘Ορθός Λόγος’ άλλωστε, από τους αρχαίους ελληνικούς χρόνους και τον Διαφωτισμό έως σήμερα, υπήρξε μια κατάκτηση των ανθρώπων έναντι των προλήψεων, των δεισιδαιμονιών και της οποιαδήποτε άνωθεν επιβαλλόμενης αυθεντίας και μοναδικής αλήθειας…
Στο ατομικό επίπεδο, αγωνίζεται για την πνευματική ελευθερία και τον σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της έκφρασης γνώμης και άποψης. Στο συλλογικό, ο ορθός λόγος είναι το «στήριγμα» στην αυτοδιάθεση των λαών, στην κατοχύρωση και στην προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εκφράζοντας την ελευθερία – ελευθερία με δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις – ατόμων και συλλογικοτήτων.
Τελικά, ο ‘Λόγος’ μπορεί όλα να τα έχει εκφράσει… Δεν φτάνουν όμως τα λόγια για να αλλάξει ο κόσμος… Οφείλουν στην συνέχεια να γίνουν ΠΡΑΞΕΙΣ, ΕΡΓΑ…
Όσο και ωραίος και Ορθός να είναι ο Λόγος, χωρίς Πράξη είναι αέρας που περνά και χάνεται… Και εδώ τοποθετούμε την προσπάθειά μας!
Γιατί θέλουμε τον Λόγο, την Λογική, ‘κατεβαίνοντας’ από το επίπεδο της νόησης σε αυτό της εφαρμογής, να γίνει δράση, πράξη, έργο! Από την Σκέψη στην Καρδιά και απ’ την Καρδιά
στην Πράξη…
Ορθή Σκέψη – ορθός Λόγος – ορθή Πράξη…
Αυτό εννοούμε με ‘Ορθό Λόγο’ …!
Κατέχουμε μήπως τον ‘Ορθό Λόγο’ και θέλουμε να τον προσφέρουμε;
Μακριά από μας οι ιδεοληψίες κάθε μορφής…!
Δεν υπάρχουν ‘έτοιμες λύσεις’…! Αλλά συνεχής αναζήτηση αυτών… Γιατί ακόμα και αυτό που μπορεί να ‘δούλευε’ πολύ ωραία μέχρι χθες δεν έπεται ότι θα είναι λειτουργικό και αύριο… Αυτό ακριβώς σημαίνει ΠΡΟΟΔΟΣ, ατομική και κοινωνική εξέλιξη…
Εμείς απλά μπορούμε και θέλουμε να τοποθετούμε κατάλληλες ερωτήσειςκαι να αναζητούμε λύσεις…
«Αυτό που έχει σημασία είναι να μη σταματάμε να κάνουμε ερωτήσεις», ήταν ένα από τα επαναλαμβανόμενα μοτίβα του Άλμπερτ Αϊνστάιν.
«Αν είχα μία ώρα για να λύσω ένα πρόβλημα –εξηγούσε– και η ζωή μου εξαρτιόταν από τη λύση, θα ξόδευα τα πρώτα πενήντα πέντε λεπτά για να ορίσω την κατάλληλη ερώτηση. Γιατί, με το που ήξερα τη σωστή ερώτηση, θα μπορούσα να λύσω το πρόβλημα σε λιγότερο από πέντε λεπτά.»
Γιατί αποτελεί πεποίθησή μας ότι όποιος ‘ψάχνει’ βρίσκει και εξελίσσεται, ενώ, αυτός που ‘ξέρει’ μένει στάσιμος…
Έτσι, στοχεύουμε να θέτουμε ερωτήσεις στα πάντα αναζητώντας λύσεις και να ενθαρρύνουμε όλους να συμμετέχουν στη συζήτηση…
Άλλωστε, η παραίνεση «Θέτετε ερωτήματα στα πάντα» συνοψίζει με δύο λέξεις ολόκληρη την παράδοση της δυτικής φιλοσοφίας που επακολούθησε την ‘Σωκρατική σκέψη’ η οποία παραμένει ακόμα σημασίας ανυπέρβλητης.
«Η ζωή είναι γεμάτη ερωτήσεις, μόνοι οι ανόητοι έχουν όλες τις απαντήσεις»,
Σωκράτης
Ο Σωκράτης παρομοίαζε τον εαυτό του με «αλογόμυγα», γιατί με την μέθοδο του παρενοχλεί, τσιγκλίζει τους συνομιλητές του με ερωτήσεις που αμφισβητούν, που τους αναγκάζουν να παρατηρήσουν, να προσέξουν τους εαυτούς τους, να νοιαστούν για τους εαυτούς τους, να φροντίσουν τους εαυτούς τους και την κοινωνία τους, τον κόσμο ολόκληρο…
Επιδιώκουμε [ευελπιστούμε] με την αρθρογραφία μας να κάνουμε το ίδιο.
Μερικοί φυσικά μπορεί να μην μας προτιμήσουν, αλλά είναι επιλογή τους. Όσο είμαστε πολιτισμένοι και επιδεικνύουμε σεβασμό, θα έχουμε κάνει το καλύτερό μας…
Σε τι διαφοροποιείστε από άλλες υπάρχουσες και αξιόλογες εκδόσεις;
Ξεκινάμε μια ‘ιδέα’ στην Ελλάδα και όχι απλά άλλη μια έκδοση…
Οι αναγνώστες – μέλη/υποστηρικτές μας – δεν λαμβάνουν ένα ‘προϊόν’, αλλά προσχωρούν σε αυτήν την ‘ιδέα’, σε αυτό το όραμα… Ένα που δεν εξαρτάται από τους κανόνες της βιομηχανίας ειδήσεων…
Θέλουμε να αμφισβητήσουμε τον πυρήνα σκέψης της παρουσίασης των ειδήσεων, των απόψεων, της εκφοράς κριτικής, κλπ., στη χώρας μας… Να δείξουμε έναν άλλο δρόμο…
Ένα μέσο που απευθύνεται σε όλους όσους αναζητούν και επιζητούν το «θετικό και αισιόδοξο» (σκέψη, λόγο, πράξη) απέναντι στο «αρνητικό και απαισιόδοξο»,σε αναγνώστες οι οποίοι είναι ‘άρρωστοι και κουρασμένοι’ από την ατελείωτη κριτική και συγκρουσιακή ρητορική που αναβλύζει από τα κλασικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και την εν γένει έλλειψη ‘Λογικής’ (Ορθού και Καθαρού Λόγου) στα καθημερινά πολιτικά και κοινωνικά πεπραγμένα…
Περιεχόμενο υψηλής ποιότητας δημοσιογραφίας, προκλητικό και ενδιαφέρον με χρήση ‘Θετικής ψυχολογίας’, που θα μετατρέπει τα πρότυπα, αλλάζοντας ριζικά την ‘συνήθεια’ παρουσίασης κακών ειδήσεων…
Η εστίαση στις λύσεις θα επιτρέπει την αναφορά και παρουσίαση ακόμα και των πιο σοβαρών θεμάτων με τέτοιο τρόπο που να προκαλεί εντέλει ‘θετικά συναισθήματα’στους αναγνώστες του παρακινώντας και διευκολύνοντας την συζήτηση για ένα καλύτερο αύριο. Αναπτύσσοντας τον συλλογισμό/ορθολογισμό (απαντώντας στο «και τώρα Τι;») και την έννοια της ‘προσωπικής ευθύνης’ απέναντι στον ‘παραλογισμό’ του τύπου: «για όλα φταίνε οι άλλοι» …
Όμως με τίποτα δεν υπάρχει λύση για όλα!, συμφωνείτε;
Απόλυτα σωστό, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα… Στην εποικοδομητική δημοσιογραφία το πιο σημαντικό δεν είναι η προσφορά ολοκληρωμένων λύσεων για κάθε πρόβλημα. Αντίθετα, θα πρέπει να συζητούνται προσεγγίσεις λύσεων ή να παρουσιάζονται εναλλακτικές λύσεις στις διαδικασίες που είναι υπεύθυνες για τα προβλήματα. Το να ασχοληθεί κανείς με την τοποθέτηση ερωτημάτων για πιθανές λύσεις, αποτελεί το αποφασιστικό βήμα – χωρίς να επικρίνει μόνο το υπάρχον παρόν καθεστώς. Επειδή η συζήτηση η σχετική με τις λύσεις είναι το πρώτο βήμα στο μακρύ δρόμο για την εξεύρεση και υλοποίηση λύσεων που μπορούν να εξελίξουν/αλλάξουν μια κοινωνία.
Άραγε μπορεί η Εποικοδομητική Δημοσιογραφία να είναι αντικειμενική;
Όχι ! –ακριβώς όπως οποιαδήποτε άλλη μορφή δημοσιογραφίας…
Η αντικειμενικότητα στη δημοσιογραφία είναι ένας μύθος: ήδη στην επιλογή ενός θέματος τελειώνει η αντικειμενικότητα του δημοσιογράφου. Η επιλογή των πηγών, οι ερωτήσεις που γίνονται σε αυτόν που του παίρνουν συνέντευξη – όλα αυτά είναι υποκειμενικά στοιχεία στην έρευνα και τη δημιουργία δημοσιευμάτων/άρθρων. Έτσι, κάθε δημοσίευμα/άρθρο – αδιάφορο πόσο αντικειμενικό φαίνεται –επηρεάζει την πάντα υποκειμενική μας αντίληψη του κόσμου.
Η εποικοδομητική δημοσιογραφία αντανακλάται στον τρόπο, όχι στην πλευρά των λύσεων που ο συγγραφέας προσωπικά «βρίσκει καλύτερες». Αντ’ αυτού, αναλύονται και παρουσιάζονται με κριτικό πνεύμα προσεγγίσεις λύσεων και εξετάζονται λεπτομερέστατα τα γεγονότα (και η γνώση) στα οποία βασίζονται.
Τα πάντα χειροτερεύουν, αυτό βέβαια δεν πρέπει να το παραβλέπουμε!, δεν είναι έτσι;
Η ρήση αυτή – όπως και οι περισσότερες γενικευτικές δηλώσεις – πιστεύουμε δεν είναι σωστή… Σε όλο τον κόσμο η ανθρωπότητα ποτέ δεν ήταν τόσο εύπορη και υγιής όπως είναι σήμερα (πατήστε στο link για να δείτε τα στοιχεία).
H εποικοδομητική δημοσιογραφία ενημερώνει μόνο για θετικά θέματα και παρουσιάζει μόνο ‘καλά νέα’;
Όχι! Η Εποικοδομητική Δημοσιογραφία όπως και η «κλασική» δημοσιογραφία καταδεικνύει προβλήματα και τα θίγει. Προχωράει όμως τουλάχιστον δύο βήματα παρά κάτω: Στην περιγραφή ενός προβλήματος ερευνώνται επίσης οι πιθανές αιτίες ΚΑΙ συζητούνται οι δυνατότητες λύσης και τα οράματα. Καίρια ερωτήματα είναι: «Και τώρα τι; Πώς μπορεί αυτό να αλλάξει ή να συνεχιστεί; Πώς μπορεί να βελτιωθεί;»
Και δεν παρουσιάζει απλά ‘καλά νέα’ όπως προώθηση ‘ηρώων’, ή οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, απλουστευμένες, ασήμαντες ή χαρούμενες ειδήσεις.
Η Εποικοδομητική Δημοσιογραφία δεν είναι χειραγώγηση/διαμόρφωση της (κοινής) γνώμης;
Η Δημοσιογραφία – συνειδητά ή ασυνείδητα – είναι χειραγώγηση/διαμόρφωση της (κοινής) γνώμης. Ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να θέτει στη διάθεση των αναγνωστών του όλες τις πληροφορίες του κόσμου, χρειάζεται πάντα να τις φιλτράρει. Γι’ αυτόν τον σκοπό χρησιμοποιεί ορισμένα κριτήρια, για παράδειγμα σε συνάρτηση με την εκάστοτε ομάδα στόχου…
Πώς και το τι φιλτράρει, επηρεάζει ήδη την κοσμοθεωρία του δέκτη. Για παράδειγμα, να ενημερώνει 15 φορές την εβδομάδα σχετικά με την οικονομική κρίση; Ή ίσως μόνο μία φορά το μήνα; Η εντύπωση στον αναγνώστη για την έκταση του προβλήματος επηρεάζεται από την συχνότητα που παρουσιάζεται ένα θέμα στα μέσα ενημέρωσης – εντελώς ανεξάρτητα από τα πραγματικά γεγονότα που αναφέρονται…
Το πρόβλημα αυτού του είδους επιρροής: Συχνά συμβαίνει ‘κρυφά/υπόγεια’ και είναι σχεδόν αδύνατο να αντισταθεί κανείς σε αυτήν (την επιρροή). Ακόμη και οι όσο το δυνατόν πιο ‘ουδέτερες διατυπώσεις’ δεν βοηθούν. Γι’ αυτόν το λόγο θεωρούμε ότι είναι πιο διαφανές και σκόπιμο, ο συγγραφέας με βάση τις γνώσεις του να δημοσιεύει μια εκτίμηση και να την θεμελιώνει. Για αυτήν την θεμελίωση χρειάζονται εμπειρικά και άλλα στοιχεία, οι αξίες που υπάρχουν πίσω από την εκτίμηση και η συζήτηση/παρουσίαση των διαφόρων επιχειρημάτων και απόψεων. Ο συγγραφέας μπορεί και πρέπει να παίρνει θέση χωρίς όμως να επιχειρηματολογεί μονόπλευρα…
Στη βάση αυτή, δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να σχηματίσει την δική του εικόνα. Είναι αυτονόητο ότι μία μονομερής παρουσίαση ή διατύπωση άποψης χωρίς βάση επιχειρημάτων δεν είναι καλή δημοσιογραφία – ούτε στην «κλασική» ούτε στην Εποικοδομητική Δημοσιογραφία…!
