Στο προηγούμενο μέρος της ανάλυσής μας τοποθετήσαμε την ιστορική διάσταση των σχέσεων μας με την Τουρκία από το 1830 έως το 1974, επισημαίνοντας ως μια 1η λογική ανακολουθία την «διαχρονική επίκληση δικαίου» που οδήγησε στις ήττες των ετών 1897, 1922 και 1974. Ωστόσο, ο ελληνισμός κατάφερε να αυξήσει την εδαφική έκταση του κράτους και να πετύχει κάποια οικονομική ανάπτυξη. Εξετάζοντας όμως πλέον την περίοδο 1974-2006 βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την ανατροπή της όποιας ελληνο-τουρκικής ισορροπίας.
2η Λογική Ανακολουθία: Ανάπτυξη χωρίς βιομηχανική βάση
Στις οικονομικές και πολιτικές επιστήμες κρίσιμης σημασίας μέγεθος είναι το παρελθόν. Το…
