Αξιότιμε κ. πρώην Γεν. Γραμματέα Ban Ki-Moon, αντιλαμβανόμενοι πόσοι άνθρωποι σήμερα αισθάνονται αποδυναμωμένοι από τον αρνητισμό της ενημέρωσης και νιώθοντας την ανάγκη να προσφέρουμε θετικές εναλλακτικές λύσεις, συλλάβαμε την ιδέα να δημιουργήσουμε στην Ελλάδα το πρώτο περιοδικό «εποικοδομητικής δημοσιογραφίας». Μια σε λύσεις εστιασμένη προσέγγιση στην ενημέρωση για την καταπολέμηση της απάθειας και της αδιαφορίας και συμβολής στην «θετική κοινωνική αλλαγή» στην Ελλάδα και όχι μόνο… Εκκινώντας αυτή την προσπάθειά θα θέλαμε να είχαμε τις προσωπικές σας σκέψεις, πάνω στις προσκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα ο κόσμος, η παγκόσμια κοινότητα, «η οικογένεια της ανθρωπότητας» κατά την δική σας έκφραση…
Ban Ki–Moon:
Είμαι στην διάθεσή σας! Με ευχαρίστηση σας ακούω και χαίρομαι που μαθαίνω ότι δεσμευτήκατε να προσπαθήσετε να συμβάλλετε προς μια θετική κοινωνική αλλαγή μέσω της Εποικοδομητικής Δημοσιογραφίας. Επικροτώ την πρωτοβουλία σας και είμαι ευτυχής για τις προσπάθειές σας να κάνετε αυτόν τον κόσμο καλύτερο και ελπίζω ότι θα καταφέρετε να πετύχετε τους ευγενείς σκοπούς σας και να δημιουργήσετε ένα τεράστιο αντίκτυπο.
ologos:
Η προσπάθεια μας ‘εποικοδομητικής δημοσιογραφίας’ έχει καταστήσει κεντρικό της στόχο να διερευνά κρίσιμα θέματα που απασχολούν ανθρώπους και κοινωνίες, τοπικά ή/και παγκόσμια, θέτοντας ως κρίσιμο μέρος κάθε ιστορίας το ερώτημα “και τώρα Τι;” για να αναζητούμε απαντήσεις ή λύσεις, αποφεύγοντας τις συγκρουσιακές λογικές και τον διχαστικό λόγο… Έτσι, συμφωνώντας να μας δώσετε μέρος του πολύτιμου χρόνου σας για αυτή την συνέντευξη, θα θέλαμε να σας θέσουμε αυτήν ακριβώς την κρίσιμη ερώτηση: “Και τώρα Τι…;” Βλέποντας τα πράγματα από την απόσταση των μηνών που έχουν περάσει από το πέρας της 10ετούς θητείας σας στο τιμόνι των ΗΕ (1/1/2007 έως 31/12/2016), μέσα από τις σημαντικές προσπάθειες και εμπειρίες σας, τα επιτεύγματα και τις απογοητεύσεις σας, θέλουμε την άποψή σας για το πως χρειάζεται να προχωρήσουμε ως άνθρωποι και κοινωνίες, ως διεθνής κοινότητα, για να αντιμετωπίσουμε τα παρόντα και μελλοντικά προβλήματα…
Μπορεί να αλλάξει αυτός ο κόσμος προς το καλύτερο;
Μπορούμε ρεαλιστικά να πραγματοποιήσουμε αυτό που πραγματικά χρειαζόμαστε και το οποίο διαρκώς εσείς προτάσσατε: “την ανάγκη για Ενότητα, Παγκόσμια Αλληλεγγύη και Συμπόνια”…?
Ποιος χρειάζεται να είναι ο ρόλος και οι ευθύνες των πολιτών και των ηγετών της κάθε χώρας και της διεθνούς κοινότητας γενικότερα;
Ban Ki–Moon:
Ναι μπορεί!
Χρειάζεται να σφυρηλατήσουμε παγκόσμια οράματα μεταξύ των ηγετών του κόσμου.
Συχνά έχω συναντήσει ορισμένους εθνικούς ηγέτες που επικεντρώνονται περισσότερο στα δικά τους εθνικά ζητήματα παρά στα συμφέροντα της περιφερειακής/παγκόσμιας ειρήνης. Συχνά, αριθμός εθνικών ηγετών αμέλησαν να ακούσουν τις φωνές του λαού τους, τις προσδοκίες και τις προκλήσεις τους.
Όλοι ζούμε σε ένα στενά αλληλοσυνδεόμενο κόσμο όπου δεν βλέπουμε πολλές διαφορές μεταξύ εθνικού και παγκόσμιου. Όταν οι πολιτικοί ηγέτες ενεργούν με παγκόσμιο όραμα, μπορούμε να κάνουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο για όλους.
ologos:
Τι νομίζετε ότι χρειάζεται να αλλάξει στη δομή και τα όργανα του ΟΗΕ για μια καλύτερη διεθνή κατανόηση και συνεργασία;
Μπορεί το βέτο – το «τείχος του Βερολίνου της εποχής μας» όπως το έχουν αποκαλέσει – στο Συμβούλιο Ασφαλείας κάποτε να αρθεί, έτσι ώστε οι αποφάσεις να λαμβάνονται με πιο αντιπροσωπευτικό τρόπο και, ιδανικά, σε κοινή συναίνεση;
Ban Ki–Moon:
Πρόσφατα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με απροσδόκητα μεγάλο αριθμό κρίσεων. Εξτρεμισμούς, τρομοκρατία, πρόσφυγες, μετανάστες, καταστροφικές φυσικές καταστροφές προκαλούμενες από φαινόμενα κλιματικής αλλαγής. Επιπλέον αυτών των προκλήσεων, ο κόσμος οφείλει να αντιμετωπίσει την φτώχεια, την υγεία και πολλά άλλα θέματα.
Τα Ηνωμένα Έθνη ασκούν όλες τις προσπάθειες και τους πόρους τους για να αντιμετωπίσουν αυτές τις προκλήσεις. Τα κράτη μέλη εργάζονται σκληρά για να βελτιώσουν την ικανότητά τους να αντιμετωπίζουν αυτές τις προκλήσεις πιο αποδοτικά και αποτελεσματικά, αλλάζοντας τον τρόπο με τον οποίο ο ΟΗΕ λειτουργούσε.
Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ καταβάλλει συνεχείς προσπάθειες για την ενίσχυση της ικανότητας της και η μεταρρύθμιση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν πάντοτε στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης. Νομίζω ότι υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη άποψη μεταξύ των κρατών μελών ότι το Συμβούλιο πρέπει να μεταρρυθμιστεί με πιο δημοκρατικό, αντιπροσωπευτικό και διαφανή τρόπο. Το ερώτημα είναι πώς να βρούμε μια φόρμουλα η οποία να μπορεί να υποστηριχθεί από όλα τα κράτη μέλη, επειδή υπάρχουν τόσες πολλές αποκλίνουσες απόψεις μεταξύ των περιφερειών και επίδοξων χωρών.
Αυτή τη στιγμή, η ταπεινή μου άποψη είναι ότι, αν δεν μπορούν να αλλάξουν τα ζητήματα όπως η ισχύς του βέτο και η μόνιμη ιδιότητα του μέλους, μπορούν τουλάχιστον να αλλάξουν τη διαδικασία λήψης αποφάσεων με ένα πιο απλοποιημένο τρόπο. Αυτό που εννοώ είναι ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας μπορεί να εκτελεί αποδοτικά και αποτελεσματικά τις ευθύνες του εκφράζοντας τις απόψεις τους για τις επικείμενες καταστάσεις ασφαλείας υιοθετώντας τις Προεδρικές Δηλώσεις/Δηλώσεις Τύπου σε έναν απλό κανόνα πλειοψηφίας των 9 ψήφων.
ologos:
Πού βρίσκεται το ελάττωμα…; Στους ανθρώπους ή στα «συστήματα»;
Χρειάζεται να αλλάξουμε το σύστημα ή τους ανθρώπους;
Και ποιος ο ρόλος της ‘Παιδείας’…; Θα ήταν σε θέση η ‘εκπαίδευση’ να βοηθήσει σ’ αυτό; Θυμόμαστε, σε μία από τις συνεντεύξεις σας, που αναφέρετε ένα ρητό που είχατε διδαχτεί στις διδασκαλίες του Κομφούκιου: «Εάν θέλετε πραγματικά να κυβερνήσετε τον κόσμο, χρειάζεται να οργανώσετε κατάλληλα την χώρα σας. Εάν θέλετε πραγματικά να κυβερνήσετε τη χώρα, χρειάζεται να οργανώσετε κατάλληλα την οικογένειά σας. Εάν θέλετε πραγματικά να κάνετε την οικογένειά σας αρμονική, χρειάζεται να οργανώσετε κατάλληλα την καρδιά σας. Γι’ αυτό χρειάζεται πρώτα να καλλιεργήσετε τον εαυτό σας – εστιάζοντας σε αρχές, σεβόμενοι τους άλλους και εργαζόμενοι για την κοινότητα, για το κοινό καλό»…
Ban Ki-Moon:
Πρόκειται περισσότερο για το σύστημα παρά για έναν άνθρωπο.
Προς τούτο, χρειάζεται να επενδύσουμε περισσότερες προσπάθειες στην ποιοτική εκπαίδευση ενισχύοντας την ιδιότητα του ‘πολίτη του κόσμου’ μεταξύ των νέων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, ενώ υπηρετούσα ως Γενικός Γραμματέας, ξεκίνησα την ‘Πρωτοβουλία για την Παγκόσμια Εκπαίδευση’.
Η παροχή ποιοτικής εκπαίδευσης αποτελεί τον στόχο αριθ. 4 των Στόχων για την Βιώσιμη Ανάπτυξη (SDGs) και πρέπει να προωθείται από όλα τα κράτη μέλη ως θέμα προτεραιότητας.
Με την έννοια της παγκόσμιας ιθαγένειας, δηλ. του ‘πολίτη του κόσμου’, ως κοινό κτήμα/ συνείδηση όλων των ανθρώπων στον κόσμο, ιδιαίτερα των πολιτικών ηγετών, μπορούμε να δημιουργήσουμε έναν κόσμο Ειρήνης, Ευημερίας και Αρμονίας…!
