Ενώ πλησιάζω τα 60 χρόνια δημοσιογραφικής ζωής και έχω θητεύσει σε όλες τις μορφές μέσων μαζικής επικοινωνίας (Εφημερίδες, περιοδικά, TV, ραδιόφωνο και διαδίκτυο), πείθομαι όλο και περισσότερο ότι η δημοσιογραφία όπως τη διδάχθηκα από τους θείους μου του «Νεολόγου Πατρών», τους δασκάλους μου στο Πανεπιστήμιο της Λίλλης και κορυφαίους Ευρωπαίους δημοσιογράφους με τους οποίους συνεργάστηκα (Ρεβέλ, Σεμπρούν, Φοντέν, Σρεμπέρ, κ.α.) φθάνει στο τέλος της.
Το θέμα είναι εξόχως σοβαρό. Διότι, μια από τις εξουσίες που ύψιστο καθήκον της είναι να στηρίζει και να ελέγχει το δημοκρατικό γίγνεσθαι ενός κράτους δικαίου, δυστυχώς παραπαίει. Ακόμα…
