Αγαπητέ Αναγνώστη,
Σαν και σήμερα, πέρυσι, λίγους μήνες από την εκκίνηση του εγχειρήματος του «Ορθού Λόγου», γράφαμε ευχόμενοι για μια εποικοδομητική χρονιά, όμως τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα ευχόμαστε. Ίσως και αυτό έχει την σημασία του… καθώς, κάθε πάθημα, ατομικό ή συλλογικό, αποτελεί ευκαιρία να πάρουμε και το κατάλληλο μάθημα. Συνήθως, άλλωστε, ο Άνθρωπος και η Ανθρωπότητα, κατά το διάβα της Ιστορίας του, μέσα από τις δυσκολίες, τα παθήματα, κάθε φορά εξελίσσεται και βελτιώνεται. Και τα παθήματα φέτος ήταν πολλά! Καθώς, λοιπόν, η χρονιά αλλάζει, σκεπτόμαστε αν μπορούμε να αλλάξουμε και εμείς. Αν θα καταφέρουμε να κάνουμε τα παθήματα, μαθήματα, να αξιοποιήσουμε τις «ευκαιρίες», κάνοντας τον Κόσμο που ζούμε, κάπως, καλύτερο…
Όσο και δύσκολα να φαίνονται τα πράγματα, εμείς επιμένουμε ότι μπορούμε να σκεφτόμαστε και να αισθανόμαστε «Θετικά» και να δρούμε «Εποικοδομητικά». Αυτό είναι και το στοίχημα μας, άλλωστε, από την αρχή της κυκλοφορίας μας. Να χτίσουμε μια ριζοσπαστικά διαφορετική ενημέρωση, χωρίς αρνητισμό, κυνισμό και διχασμό. Αναζητώντας λύσεις, που, πάντα, υπάρχουν, θεωρώντας ως το κύριο καθήκον της δημοσιογραφίας να μπορεί να καθιστά ικανούς τους ανθρώπους να σχηματίσουν μία πολυδιάστατη, ρεαλιστική εικόνα του κόσμου. Εστιάζοντας στις λύσεις και επιτρέποντας την αναφορά και την παρουσίαση ακόμα και των πιο σοβαρών/δύσκολων θεμάτων, με τέτοιο τρόπο, που να προκαλεί ‘θετικά συναισθήματα’. Γιατί, όταν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος, παρά τα όποια προβλήματα και τις δυσκολίες, ενδυναμώνονται και νιώθουν πως είναι σε θέση να κάνουν την διαφορά. Μπορεί, τότε, βγαίνοντας από την καταθλιπτική απάθεια, να συμμετέχουν στην πράξη αλλαγής και τη βελτίωση του Κόσμου γύρω μας.
Το πανδημικόν έτος 2020, λοιπόν, περνά στην ιστορία και ελπίζουμε ανεπιστρεπτί όσον αφορά τις καταστροφικές του συνέπειες, θανατηφόρες και άλλες. Αν και ο δρόμος της θωράκισής μας με τον εμβολιασμό θα είναι μακρύς, ομοίως και για την αποκατάσταση των πολυεπίπεδων ζημιών που επέφερε και συνεχίζει να επιφέρει ο Covid-19, εν τούτοις, η ζωή θα προχωρήσει νομοτελειακά και οφείλουμε να στοχεύσουμε με όλες τις δυνάμεις μας προς αυτή την κατεύθυνση. Έτσι γίνεται άλλωστε, πάντα, στο ρου της ανθρώπινης ιστορίας.
Από την πλευρά μας, δίνοντας μια γεύση για αυτά που ετοιμάσαμε στο τεύχος μας αυτό, συνεχίζουμε να αναζητούμε παγκόσμιες λύσεις για τα παγκόσμια προβλήματα, λύσεις Διεθνούς Συνεργασίας και Αλληλεγγύης, λύσεις ελευθερίας του ατόμου αλλά και κοινωνικής ευθύνης, λύσεις παιδείας, καλλιέργειας και εκπαίδευσης, υγείας και βιώσιμης ανάπτυξης.
Καιρός να …ξεσκονίσουμε, πάλι, την «Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» που συχνά παραβιάζεται έως ευτελίζεται -αλλά να μη φτάνουμε και στον «δικαιωματισμό» ξεχνώντας την σημασία της ατομικής ευθύνης. Η ίδια συνοψίζει με έναν σαφή τρόπο όλες τις περιπέτειες, τις πτώσεις και τις παρεκκλίσεις της Ανθρωπότητας, που, σαν άλλες πληγές, παλιές και καινούργιες, έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα πάνω στο σώμα της και έχουν εντυπωθεί, δια παντός, μέσα στην συλλογική της μνήμη, υπενθυμίζοντας της, με οδυνηρό βέβαια τρόπο, τόσο την αληθή καταγωγή της όσο και τον αληθή προορισμό της.
Είναι αδήριτη ανάγκη να προτάξουμε όλα εκείνα που καθίστανται εκ των πραγμάτων επείγοντα για τη διασφάλιση της υγείας σε παγκόσμιο και τοπικό-εθνικό επίπεδο, αλλά και για την επιβίωση, την οικονομική και κοινωνική ισορροπία. Μια επανεκκίνηση με νέους όρους και κανόνες είναι εκ των ων ουκ άνευ, καθόσον ο αριθμός των καταναλωτών αυξάνεται σε σχέση με αυτόν των παραγωγών και οι πληθωριστικές πιέσεις θα αυξηθούν. Το εργατικό δυναμικό συρρικνώνεται και η παγκοσμιοποίηση αποδυναμώνεται, άρα, η αγοραστική δύναμη της εργασίας θα επανεμφανιστεί, επιδεινώνοντας αυτές τις πληθωριστικές πιέσεις. Κάνοντας focus στη δική μας ευρύτερη περιοχή, ζητούμενο είναι η αφύπνιση συνειδήσεων στην ΕΕ, καθοριστική, δε, για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Συνεχίζουμε την έρευνά μας για τους Διεθνείς Οργανισμούς και τη διεθνή οικονομική διακυβέρνηση, αποτιμώντας τη λειτουργία και εξέλιξη των θεσμών καθώς και τη συνεισφορά τους στη σταθερότητα και την ανάπτυξη. Εν προκειμένω, είναι προφανής η ανάγκη μεταρρύθμισης της διακυβέρνησής τους (governance), ώστε να ενισχυθεί η διαφάνεια, η λογοδοσία και η ευρύτερη συμμετοχή στις αποφάσεις.
Συναφώς, φιλοσοφικά και ουσιαστικά, μέσα στο «πολύβουο», παρά τα lock down, σκηνικό, έχοντας κατά νου τη παλιά κινέζικη παροιμία που λέει «εάν θέλεις ευημερία για δέκα χρόνια φύτεψε σιτάρι – εάν θέλεις ευημερία για εκατό χρόνια ‘φτιάξε’ ανθρώπους», αναδεικνύουμε το ρόλο της συναισθηματικής εκπαίδευσης προκειμένου να αναπτυχθεί ένα νέο είδος παγκόσμιου πολίτη με ευαισθησία, ενσυναίσθηση, κατανόηση και αποδοχή του άλλου, του διαφορετικού. Χρειαζόμαστε πολίτες φορείς μιας παγκόσμιας κουλτούρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και ενεργούς υπερασπιστές της.
Το νέο έτος, αν το δούμε «αφ’ υψηλού» στην Υδρόγειο, είναι, ασφαλώς, έτος Μπάϊντεν, καθώς ολοκληρώνεται η αμερικανική «επιθανάτεια εμπειρία» Τραμπ. Πολλοί αισιοδοξούν ότι δεν θα επαναληφθούν πειραματισμοί με τη Δημοκρατία, ούτε θα διατυπωθούν θέσεις που αποσταθεροποιούν τις αγορές και το παγκόσμιο εμπόριο, κατ’ επέκταση την οικονομική προοπτική των κρατών. Αναμένουμε να δούμε αν, όντως, ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ θα είναι πιο μαχητικός υπερασπιστής των δυτικών δημοκρατιών και πιο επιθετικός έναντι χωρών που εμπλέκονται σε παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από την άλλη, η εκλογή Μπάιντεν συνιστά ευκαιρία για την οικοδόμηση και ενίσχυση μίας ισχυρής πολιτικής Ευρώπης…
Στο μεταξύ, βλέπουμε ότι η αρνητικότητα, όσον αφορά τα θέματα ανθρώπινης υγείας, συνεχίζεται, ιδίως στον δυτικό κόσμο. Η προκατάληψη, που πολύ συχνά τρέφεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, σίγουρα συμβάλλει στην διάδοση τέτοιων αντιλήψεων. Ακόμα και αν κάποιες αλλαγές που σημειώθηκαν μέσα στο διάστημα της πανδημίας, όπως η «στροφή» προς τα παραδοσιακά ειδησεογραφικά μέσα, αποδειχθούν πως ήταν προσωρινές, αυτό που μας δείχνει ξεκάθαρα η πανδημία είναι η αξία και η σημασία της αξιόπιστης ενημέρωσης, η ευελιξία των δημοσιογράφων και η ικανότητά τους να παράγουν ειδήσεις υπό απρόβλεπτες συνθήκες, και η σημασία της καινοτομίας.
Αναφερόμαστε, επίσης, στα γενικότερα ζητήματα της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Ίσως είναι αυτή η κατάλληλη ώρα, να οραματιστούμε μια σύγχρονη τακτική δικαιοσύνη (ποινική και πολιτική), που, ο απλός πολίτης, να μπορεί να προσφύγει και να βρει το δίκιο του εντός προβλεπτού σύντομου χρόνου. Μόνο με τη ταχεία και σωστή απόδοση της Δικαιοσύνης και με σώφρονα αντεγκληματική πολιτική, που, με τις παραγραφές των αδικημάτων και τις ευεργετικές διατάξεις αδειάζει τις φυλακές, επιτυγχάνεται η σκοπούμενη ειδική και γενική πρόληψη των κάθε είδους παραπτωμάτων.
«Αρχειοθετούμε», ταυτόχρονα, τις ιστορικές, λογικές, γεωπολιτικές, ανακολουθίες στα εξωτερικά θέματα, ειδικότερα, γύρω από τις Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις ενταγμένες πάντα σε ένα διεθνές σύστημα που επηρεάζεται από την Αμερικανική πολιτική. Αξιολογώντας μια μακρά περίοδο, 30 και πλέον ετών, διαπιστώνουμε τις αντιφάσεις μας, που συνδέονται με τη μείωση της εθνικής ισχύος και του ίδιου του ελληνισμού…
Το επόμενο 12μηνο θα είναι ιδιαίτερης σημασίας, όσον αφορά τη διαμόρφωση του μέλλοντος της δημοσιογραφικής βιομηχανίας, με πολλούς ειδησεογραφικούς οργανισμούς να μπαίνουν στο 2021 με μία περισσότερο ξεκάθαρη εικόνα για την αξία του προϊόντος τους, παρόλο που το βραχυπρόθεσμο μέλλον παραμένει αβέβαιο. Ο ρόλος της εποικοδομητικής δημοσιογραφίας είναι, το δίχως άλλο, εξόχως υποβοηθητικός, αρκεί να γίνει αντιληπτός!
Και τώρα τί; Ας εμπνευσθούμε, τουλάχιστον, -σε κάθε τομέα- από το πνεύμα του Μαραθωνίου Δρόμου της Αθήνας, που ακυρώθηκε φέτος λόγω των έκτακτων συνθηκών και ας προετοιμαστούμε να πάρουμε θέση ξανά στην αφετηρία, το 2021, με στόχο να ξεπεράσουμε τις δυσκολίες και να τερματίσουμε ξανά δυνατοί στο «Καλλιμάρμαρο της ζωής μας», αντανακλώντας το φως που κληρονομήσαμε ανά τους αιώνες!
Παρά τις όποιες, και απ’ όπου και να προέρχονται, καταστροφολογικές φωνές, μπορούμε και αλλάζουμε…!
Πολλές Θετικές-Εποικοδομητικές Ευχές σε σας και σε όλο τον Κόσμο!
