Salvador Dali, 1946.
Αγαπητέ Αναγνώστη,
Φτάνοντας στο τελευταίο μας τεύχος για τη χρονιά που κλείνει, επιθυμούμε να δώσουμε κάποιες νύξεις «Αφύπνισης», που τόσο ανάγκη θεωρούμε ότι έχει ο σημερινός Άνθρωπος και ολόκληρη η Ανθρωπότητα. Και χρησιμοποιούμε τον όρο με τη διττή του ετυμολογία. Απ’ τη μια κυριολεκτικά: ως το ξύπνημα που χρειαζόμαστε για να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας και τι μπορεί ο καθένας από τη μεριά του να κάνει. Και από την άλλη μεταφορικά: ως επαναφορά και επάνοδο στη συνείδηση, καθώς φαίνεται ότι ως άτομα και κοινωνίες λοξοδρομούμε…
Τίποτα δεν μπορεί να συγκριθεί με τη «μαγεία» της αφύπνισης. Στην ανατολή του νέου έτους, ο καθένας μας έχει την ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα, μια φρέσκια δυνατότητα να αναγεννήσουμε και να εκφράσουμε τον εαυτό μας. Η αφύπνιση δεν είναι μόνο η στιγμή που ξυπνάμε από τον ύπνο μας, αλλά και μια ευκαιρία για ανανέωση, ενδοσκοπώντας για αυτογνωσία.
Η κάθε μέρα μπορεί να είναι μια νέα αφύπνιση, μια ευκαιρία να αποφασίσουμε να ακολουθήσουμε τα οράματά μας -ατομικά και συλλογικά- και να δημιουργήσουμε τη ζωή που επιθυμούμε, αφήνοντας το φως της ελπίδας να γεμίσει τις σκέψεις μας.
Οι «ευχές αφύπνισης» είναι το ταξίδι μέσα από τη σιωπή της νύχτας προς τον θαυμασμό του κόσμου και τον ενθουσιασμό για την επόμενη κινητοποίηση των στόχων μας. Είναι οι στιγμές που δίνουμε στον εαυτό μας τον χρόνο να ανασυνταχθεί, να ανακαλύψει τις προτεραιότητές του και να επισημάνει την κατεύθυνση που επιθυμεί να ακολουθήσει.
Στον συρμό και την κούραση της καθημερινότητας, η αφύπνιση μπορεί να αποτελέσει έναν οδηγό για να μην ξεχνάμε τα όνειρά μας. Είναι η ώθηση που χρειαζόμαστε για να αγκαλιάσουμε την εσωτερική μας ευθυμία, να απελευθερώσουμε τη δύναμη της θετικότητας και να δημιουργήσουμε μια σύνδεση με τον πυρήνα μας. Είναι η στιγμή που επιτρέπουμε στο φως να διαπεράσει τις σκοτεινές σκέψεις και να φωτίσει τον δρόμο προς την επίτευξη των στόχων μας.
Η αφύπνιση είναι μια ευκαιρία για προσωπική και συλλογική ανάπτυξη. Είναι η στιγμή που αντιλαμβανόμαστε την ουσία, την αξία των πραγμάτων που μας παρέχονται καθημερινά. Κάθε νέα αφύπνιση διεγείρει τη δημιουργικότητά μας, μας βοηθά να αγαπήσουμε και να ζήσουμε με πληρότητα.
Οι πολλές προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο κόσμος σήμερα απαιτούν, λοιπόν, «αφύπνιση» από όλους, κυβερνώντες και κυβερνώμενους. Οι πόλεμοι και οι συγκρούσεις απειλούν την ειρήνη και τη σταθερότητα του κόσμου. Η επίλυση των κρίσεων απαιτεί διαπραγματεύσεις, διπλωματία, κατανόηση και συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων πλευρών. Χρειάζεται εργασία για την επίτευξη ειρήνης και την αποτροπή νέων συγκρούσεων.
Η αφύπνιση των πολιτών και των ηγετών είναι απαραίτητη για την ορθολογική αντιμετώπιση όλων των προκλήσεων. Οι πρώτοι χρειάζεται να ενημερωθούν και να εμπνευστούν για να δράσουν και να απαιτήσουν αλλαγές. Οι δεύτεροι οφείλουν να προβληματίζονται για το κοινό καλό και να λαμβάνουν μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης του κόσμου. Η συνεργασία και η αλληλεγγύη είναι τα μέσα για να δημιουργήσουμε έναν κόσμο πραγματικά καλύτερο για όλους.
Η τοξικότητα και η πολιτική πόλωση, πάλι, απειλούν την ενότητα και τη συνεργασία της κοινωνίας. Οι πολίτες χρειάζεται να αφυπνιστούν και να αναλάβουν δράση. Χρειάζεται εποικοδομητικός διάλογος και συνθέσεις για να αποτρέπονται οι αντιπαραθέσεις και η απόρριψη του «άλλου».
Η κλιματική κρίση απειλεί το περιβάλλον και την αειφορία του πλανήτη μας. Η «αφύπνιση» εδώ σημαίνει παραδοχές και συμφωνίες για τη μείωση της ρύπανσης, την προώθηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και την προστασία των φυσικών πόρων. Οι αρμόδιοι σε καίρια πόστα πρέπει να αναγνωρίσουν τη σοβαρότητα της κατάστασης και να λάβουν ισχυρά μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και την προστασία του περιβάλλοντος.
Οι ανισότητες την ίδια ώρα, εκδηλώνονται σε πολλές μορφές, όπως οικονομικές, κοινωνικές και μεταξύ των φύλων. Χρειάζεται δράση για τη διασφάλιση της ισονομίας και τη δικαιοσύνης. Ανάπτυξη και εφαρμογή πολιτικών που θα εξασφαλίζουν πρόσβαση σε ευκαιρίες και θα αναδεικνύουν τις ανθρώπινες αξίες.
Αφύπνιση, επίσης χρειάζονται τα εκπαιδευτικά μας συστήματα, η παιδεία και η καλλιέργεια όλων μας. Εκτός των τεχνοκρατικών γνώσεων, το περιεχόμενο των «σπουδών», σε κάθε βαθμίδα, χρειάζεται να επανασχεδιαστεί έχοντας στόχο να βελτιώνει και να εξυψώνει τον ανθρώπινο χαρακτήρα, ώστε να συμβάλλει προς τη δημιουργία καλύτερων κοινωνιών. Δηλαδή, σκοπός της Παιδείας, αφυπνίζοντας το νου μας με (ξεχασμένες;) Ιδέες όπως του «Χρυσού Αιώνα» και της «Αναγέννησης», να γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.
Τέλος, και απόλυτα απαραίτητη, η αφύπνιση δημοσιογράφων και μέσων για μια καλύτερη ουσιωδέστερη δημοσιογραφία – Εποικοδομητική Δημοσιογραφία! Άλλωστε η Δημοσιογραφία συμμετέχει, ή οφείλει να συμμετέχει, στην εκπαίδευση – ορθή επιμόρφωση (ή «δια βίου μάθηση») του κοινού.
Ανάγκη αφύπνισης και του κοινού, να απαιτεί εποικοδομητική ενημέρωση, προκειμένου να διαμορφώνει ολοκληρωμένη και αντικειμενική κατανόηση του κόσμου που μας περιβάλλει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να είναι σε θέση να διαχωρίζει τα πραγματικά νέα από τις ψευδείς πληροφορίες και τις… παρωπίδες. Οι κοινωνικές πλατφόρμες και τα ΜΜΕ μας παρέχουν έναν πολύ μεγάλο όγκο πληροφοριών, αλλά είναι ευθύνη του καθενός να κρίνει και να αξιολογεί την ακρίβεια και την αξιοπιστία τους… Ακόμη, σημαντικό οι πολίτες να ενημερώνονται για διάφορα θέματα και προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κόσμος, όχι μόνο εκείνα που αφορούν άμεσα το προσωπικό τους πεδίο. Έτσι μόνο, μπορούν να αποκτήσουν μια ευρύτερη και πιο καθαρή αντίληψη-συνείδηση για τα συμβαίνοντα και να εκφέρουν ισορροπημένες απόψεις.
Μέσα στις «ευχές αφύπνισης» βέβαια είναι να μη μένουμε στα λόγια, γιατί, όσο ωραία και να ακούγονται αν δεν γίνονται πράξεις ποιο το όφελος…; Αφύπνιση, λοιπόν, προς δράση, εφαρμογή και υλοποίηση τους…
Όλα αυτά, φυσικά, απαιτούν σκληρή δουλειά και αφοσίωση από όλους. Και είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι, παρόλο που οι προκλήσεις και τα προβλήματα του κόσμου σήμερα φαίνονται πολλά, υπάρχει πάντα ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Τελικά, εναπόκειται στον καθένα από εμάς να συμβάλει στη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου. Ας βγούμε από το «σπήλαιο της άγνοιας», και ας αφυπνιστούμε στον δρόμο που επιθυμούμε να ακολουθήσουμε. Και, όπως έλεγε και ο σοφός Σωκράτης, «εκείνος που θέλει να ταρακουνήσει τον κόσμο, ας ταρακουνήσει πρώτα τον εαυτό του».
Καλά Χριστούγεννα,
και ας ευχηθούμε όλοι μαζί το 2024 να καταστεί το έτος της Παγκόσμιας Αφύπνισης!
