Έρχεται καιρός που κάθε κοινωνία πρέπει να κάνει τον απολογισμό της, να μετρήσει τι έχει κερδίσει και τι έχει χάσει στη διαρκή μάχη για ανάταση και προκοπή. Ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά των κεντρικών πολιτικών που εφαρμόζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση, οφείλει να αποφασίσει με ρεαλισμό προς τα πού θέλει να πάει.
Στη δική μας περίπτωση, η ελληνική κοινωνία βρέθηκε, πολύ πρόσφατα, σε κομβικό σημείο, σε μια ώρα κρίσιμη για όλους, κατά την οποία το παρελθόν συναντά το παρόν και αρχίζει, πλέον, να κτίζεται το μέλλον.
Στο προηγούμενο τεύχος μας, στο μήνυμά μας «Με τη ματιά μας στο Αύριο», καταλήγαμε στο «κατά πόσον μάθαμε και αλλάζουμε, χωρίς να θέλουμε να πισωγυρίσουμε, πόσο δηλαδή ωριμάσαμε με όσα έχουμε περάσει ως τώρα, μένει να επιβεβαιωθεί, ή όχι, στης επόμενες εκλογές της 25ης Ιουνίου».
Όπως φαίνεται, λοιπόν, αυτό επιβεβαιώθηκε και η χώρα μας αλλάζει σελίδα αφήνοντας πίσω κάθε μορφής και προέλευσης λαϊκισμό, καταστροφολογίες, στείρο καταγγελτικό λόγο, και, κοιτώντας μπροστά σε μια Ελλάδα «μετά την κρίση». Το κατέδειξε η ετυμηγορία, κατά πλειοψηφία, του λαού. Η δημοκρατική έκφρασή του είναι αδιαμφισβήτητη.
Ο λαός ξέρει, όσο και αν νιώθουμε κατά καιρούς πως άγεται και φέρεται ή πλανάται και δολιχοδρομεί. Και, η Δημοκρατία στα μέρη μας δεν έχει αδιέξοδα. Η κοινή γνώμη βιώνει, κρίνει, διορθώνει και προχωρεί στην επόμενη μέρα, προσδοκώντας ένα καλύτερο μέλλον, ένα μέλλον ανάπτυξης, ακόμη και αν περνά μέσα από δύσκολες διαδρομές. Ποιος λαός δεν περνά δυσκολίες, άλλωστε;
Η Αντιπολίτευση απέτυχε όχι γιατί δεν έπιασε το μήνυμα/ζητούμενο αυτό της εποχής, αλλά γιατί η ίδια της η φύση, δεν έχει καμία σχέση με αυτό. Γεννήθηκαν «διαμαρτυρόμενοι», «οργισμένοι και αγανακτισμένοι», με τοξικό λόγο και μίσος προς τους «άλλους» και ο κύκλος τους τελειώνει εδώ… Καθώς είναι αδύνατον γι’ αυτούς να διατυπώσουν άλλο λόγο και στάση…. «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του»…
Την ίδια ώρα, βεβαίως, παρατηρήθηκε το φαινόμενο της ανάδειξης εκ του μηδενός κομμάτων με ακροδεξιές ρίζες. Η αντισυστημική ψήφος πήγε προς αυτή την κατεύθυνση και χρειάζεται ψύχραιμη σκέψη για να ανιχνευθούν τα αίτια – είναι και πανευρωπαϊκό το ζήτημα – και να επικρατήσουν οι δημοκρατικές αντιλήψεις έναντι των ακραίων απόψεων.
Η πρόκληση, τώρα, για το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, που έχει την απόλυτη έγκριση της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος είναι να αντιπαραβάλει, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, μια πειστική πολιτική απάντηση στον λαϊκισμό, όχι πλέον της Αριστεράς, όπως έκανε τα προηγούμενα χρόνια, αλλά της Ακροδεξιάς…
Ασφαλώς, πρέπει στην πολιτική ενηλικίωσή μας, να ορίσουμε πάνω σε ποιες γραμμές θα κινηθούμε στο εξής, στη νέα εποχή που ξεκινά. Οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος, «επί πραγματικού» και όχι επί ιδεολογικής βάσης, όποια και αν είναι αυτή πέραν του δημοκρατικού τόξου. Με τις ιδεολογίες/ιδεοληψίες τελειώσαμε. Φτάνει πια…
Ας δούμε με ελεύθερο πνεύμα το μέλλον μας ως ενεργοί πολίτες, ως πολιτισμένα κοινωνικά όντα, που δεν ρέπουν στην καταστροφή, αλλά σε μια «επανάσταση» προς ένα καλύτερο και ασφαλέστερο περιβάλλον διαβίωσης.
Η επιλογή είναι δική μας, αλλά, προσοχή, δεν θα έχουμε ξανά αυτή την ευκαιρία, να το ξεκαθαρίσουμε. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, πλέον, η ατζέντα στον πολιτισμένο κόσμο είναι κοινή και οι διαδρομές θα πρέπει να είναι παράλληλες… Η θεματολογία των δράσεών μας πρέπει να σχεδιαστεί κατά τέτοιον τρόπο που να επιταχύνει την εφαρμογή θετικών αλλαγών και βιώσιμης ανάπτυξης.
Το μήνυμα του αποτελέσματος των εκλογών είναι γενναίες μεταρρυθμίσεις και ανάπτυξη! Το αποκρυπτογραφούμε και στο παρόν τεύχος μας θίγουμε θέματα που αφορούν τις ειδικότερες διαδρομές αλλαγών και ανάπτυξης, σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Κυρίαρχο ζήτημα είναι να κερδίσουμε τους ανθρώπους που έχουν γυρίσει την πλάτη στις αξίες της εμπιστοσύνης και της αλληλεγγύης, καθώς είναι αυτές ακριβώς οι αξίες που χρειαζόμαστε για να ξαναχτίσουμε τον κόσμο μας και να οργανώσουμε ένα καλύτερο, πιο βιώσιμο μέλλον για τους ανθρώπους στη χώρα μας και τον πλανήτη.
Είναι εξόχως σημαντικό: Η ευημερία της ανθρωπότητας – και πράγματι, το ίδιο το μέλλον της – εξαρτάται από την αλληλεγγύη και τη συνεργασία στα πλαίσια μιας παγκόσμιας οικογένειας για την επίτευξη κοινών στόχων. Σε αυτή την εποχή της διαίρεσης, της διάσπασης και της δυσπιστίας, ο κοινός ευρύτερος χώρος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο, πιο πράσινο και πιο ειρηνικό μέλλον για όλους μας.
Το πολυθρύλητο «κοινωνικό συμβόλαιο» μεταξύ των κυβερνήσεων και των λαών τώρα πρέπει να ανανεωθεί με όρους καθαρούς, χωρίς αστερίσκους και ψιλά γράμματα. Και στο εσωτερικό των κοινωνιών να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη και να υιοθετηθεί ένα ολοκληρωμένο όραμα, για το κοινό καλό με δικαιοσύνη και αξιοκρατία.
Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο και στο όραμα και όλοι πρέπει να ακουστούν, όταν πρόκειται για τη μακροημέρευσή τους με εποικοδομητική λογική. Όλες οι αποφάσεις πολιτικής και προϋπολογισμού θα πρέπει να στηρίζονται στην επιστήμη και την εμπειρογνωμοσύνη και σε έναν παγκόσμιο κώδικα δεοντολογίας που θα προωθεί την ακεραιότητα της δημόσιας πληροφόρησης.
Από την πλευρά μας, προάγοντας την εποικοδομητική δημοσιογραφία, συναφώς την υπεύθυνη και χωρίς κραυγές ενημέρωση, θα επιδιώκουμε τις συγκλίσεις, τη συνεννόηση με ορθο-λογισμό!
Καλές Διαδρομές, με διάθεση για σπουδαίες αλλαγές και αναπτυξιακή προοπτική…
