Η μεγαλύτερη αλλοτρίωση του σύγχρονου ανθρώπου είναι η απομάκρυνσή του από το φυσικό νόμο. Πολλά περισσότερα θα μπορούσε να επιτύχει αν, στη φρενίτιδα των φιλοδοξιών του, παρατηρούσε τον αυτοματισμό με τον οποίο λειτουργεί και εξελίσσεται η ίδια η φύση, καθημερινά, αενάως. Τα πάντα στο περιβάλλον που ζούμε αλλάζουν, διαρκώς, οι συνθήκες, οι δυνάμεις, η γη που πατάμε. Αυτή η φαινομενική …αστάθεια είναι, τελικά, η μόνη σταθερά, αλλά για να το αποδεχθούμε πρέπει να διακρίνουμε τις αλλαγές σε μας τους ίδιους. Είμαστε «συνεργοί» στις μεταβολές των πάντων, θεατές και πρωταγωνιστές μαζί!
Ασφαλώς, κάποιες αλλαγές είναι καλές, άλλες όχι και τόσο… Μάλιστα, τις περισσότερες από αυτές που συμβαίνουν στη ζωή μας, δεν είμαστε σε θέση να τις ελέγχουμε. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αντι-δράσουμε σε αυτό που συμβαίνει. Κατανοώντας αυτή την μόνη πραγματικότητα, ως ψύχραιμοι διαχειριστές ή επίδοξοι ανατροπείς. Αυτό το τελευταίο μπορεί να είναι και ψευδαίσθηση, άρα μάταιη και η όποια προσπάθεια αντίστασης… Τα κύματα των τεχνολογικών και κοινωνικών αλλαγών, απλώς, αυξάνονται σε ένταση και το μόνο που πρέπει να κάνουμε είναι να προσαρμοσθούμε. Εστιάζοντας από εκεί και πέρα τις ενέργειές μας στο να «αγκαλιάσουμε» τις εξελίξεις που θα κάνουν τη ζωή μας ευκολότερη ή/και το χρόνο μας πιο επιδραστικό. Είναι, πάντα, προτιμότερο να επιλέγουμε τα κύματα που θέλουμε να σερφάρουμε παρά να μας επιλέγουν αυτά… Άσκηση επιβίωσης μέσα από την αλλαγή, λοιπόν!
Δεν είναι επίσης ποτέ καλό να ζούμε σε κενό αέρος ή σε φούσκα. Πρέπει να καταπολεμήσουμε τη φυσική μας τάση να γινόμαστε πιο συντηρητικοί με τον καιρό και να αναζητούμε μόνο τις προοπτικές που επικυρώνουν τον εαυτό μας, διεκδικώντας την απόλυτη γνώση και το ψευδεπίγραφο, συχνά, αλάθητο. «Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο», βαθειά φιλοσοφικό, όσο και απλό.
Σας ενθαρρύνουμε, λοιπόν, να διευρύνετε την προοπτική και την κοσμοθεωρία σας, μιλώντας με άλλους που σκέφτονται διαφορετικά από εσάς, ιδίως, με ανθρώπους που είναι νεότεροι ή προέρχονται από άλλες κουλτούρες ή/και κοινωνικοοικονομικά στρώματα. Αντί να δυσανασχετείτε ή να υποτιμάτε για τις απόψεις τους, προσπαθήστε να καταλάβετε από πού προέρχονται. Αναζητήστε μέσα ενημέρωσης και άλλες πηγές πληροφόρησης που αμφισβητούν την αίσθηση της «συμβατικής σοφίας» σας. Προσπαθήστε να μάθετε περισσότερα για τον κόσμο στο σύνολό του, αντί να επικεντρώνετε το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς σας στη δική σας …αυλή. Πειραματιστείτε με νέες τεχνολογίες. Βάλτε ως προτεραιότητα να είστε μπροστά από την καμπύλη και τα τεκταινόμενα, αντί να γίνετε θύμα των περιστάσεων… Μόλις σταματήσουμε να μαθαίνουμε και να προσαρμοζόμαστε, αρχίζουμε να παρακμάζουμε και να επιταχύνουμε τη δική μας ασημαντότητα.
Η άρνηση στην αλλαγή είναι ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια, που μπορεί να χρειαστεί να υπερβεί κανείς, είτε στην προσωπική είτε στην επαγγελματική του ζωή. Είναι γνωστό ότι η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά. Κάθε στιγμή υπάρχει αλλαγή -απλώς πρέπει να έχουμε επίγνωση για να την παρατηρήσουμε, ενώ, κινούμαστε μέσα στις καθημερινές δραστηριότητες της ζωής -κοιμόμαστε, ξυπνάμε, πάμε στη δουλειά, επιστρέφουμε, πηγαίνουμε στο γυμναστήριο, βλέπουμε τηλεόραση, κοιμόμαστε. Αυτή η ρουτίνα (έως και αγγαρεία) γίνεται στη συνέχεια μέρος της ζωής του 90% του παγκόσμιου πληθυσμού. Συνηθίζουμε τόσο πολύ σε αυτήν, ώστε όταν η αλλαγή μας κοιτάζει κατάματα, δεν μπορούμε να την αναγνωρίσουμε, στην πραγματικότητα πολλοί από εμάς καταλήγουμε να αντιστεκόμαστε σε αυτήν, και, καταλήγουμε χαμένοι…
Τι χρειάζεται να κάνουμε ως άνθρωποι και ως Έλληνες: Aυτοκριτική των «κακώς κειμένων», σήμερα, στην κοινωνία και πολιτική…
Όπως οι περισσότεροι διανοητές, και άλλοι σήμερα, έχουν αντιληφθεί, -γι’ αυτό συζητάμε και με πολλούς από αυτούς-, για να αλλάξει ο κόσμος χρειάζεται να αλλάξει πρώτα ο άνθρωπος! Οποιοδήποτε σύστημα, όσο καλό και αν φαίνεται, δεν μπορεί να επιτύχει γιατί οι άνθρωποι που το χειρίζονται συνειδητά ή ασυνείδητα το φθείρουν και το διαφθείρουν, αν οι ίδιοι πρώτα δεν έχουν αλλάξει…
